Jul 25 2010

دو کابوس

نوشته:     :::       4 پیام

دو کابوس می‌بینم اولی زنی به طرف من می‌دود و خبر از دو بمب گذاری می‌دهد و اینکه هر دو انفجار همزمان رخ خواهد داد، وقت هم تنگ است و تنها می‌توان یکی از این دو بمب را خنثی کرد. من هم تنها کسی هستم که می‌توانم این دو بمب را خنثی کنم.
یکی از این دو بمب در یک میخانه جاسازی شده و دومی در یک مسجد.
کابوس دوم:
قاضی یک دادگاه هستم. دو متهم را می‌آورند.
متهم اول زمینی داشته، آنرا بدون رعایت قانون و بستن قرارداد رسمی، به اجاره متهم دوم داده. متهم دوم به گفته متهم اول در این ملک یک کارخانه تولیدی مواد شیمیایی برپا کرده و موادی را تولید کرده که قانونی نیست. بازپرس مربوطه مدعی است که متهم اول دروغ می‌گوید، قراردادی درکار نیست در نتیجه متهم اول مسئول تولید مواد شیمیایی هم هست، در نتیجه متهم دوم اصلا بیگناه است و متهم اول خود مسئول هر دو اتهام است.
در ضمن بررسی پرونده برای من مشخص می‌شود که متهم دوم وابستگی خانوادگی دارد با یک نماینده مجلس.
به نظر شما اگر این دو کابوس دو اتفاق واقعی بود، باید چه کار می‌کردم در این دو موقعیت.
آیا در کابوس اول باید از انفجار مسجد جلوگیری می‌کردم یا میخانه؟
در کابوس دوم آیا متهم اول مجرم است یا متهم دوم یا هر دو.

نوشته: در ساعت: 11:26 am در بخش: حقوق بشر

4 پیام  |           

4 پیام به “دو کابوس”

  1. jay says:

    اکر من بودم شک نکن که حتما بمب در میخانه رو خنثی میکردم … کسانی که مسجد میروند لابد به خدا و بهشت و حهنم اعتقاد دارند !اگر کشته بشن حتما مستقیم خدا میفرستشون بهشت و این براشون نهایت سعادت هست !دومی هم زیادی تخصصی هست و من سوادش رو ندارم !  

  2. در مورد اول:
    من میگم بهتر است بمب در مسجد منفجر بشه چون آنها که مستقیما به بهشت میروند و با حوری ها حال میکنند ولی این میخانه چی ها بیچاره ها گیج و منگ اند و تازه اگر بمب هم منفجر بشه خیال میکنند دارند خواب می بینند.
    در مورد دوم هم جواب خیلی ساده است. شما اگر قاضی باشید باید ببینید کدامیک از متهمان یا طرفین دعوا به شما حق حساب بیشتری میدهد. هر کدام که بیشتر سبیل شما را چرب کرد حق با اوست و دیگری را باید بفرستیم کهریزک.

  3. kia says:

    در مورد اول من حتی بدون یک لحظه تحمل بمب در میخانه را خنثی میکردم و ارزو میکردم که بمب در مسجد چنان قویی باشد که نتنها تمام کسانی که در مجسد هستند را تیکه تیکه بکند که تیکه بزرگشان گوششان باشد و مجسد را بکل نابود بکند که هیچ اثری ازش نماند طوری که شما باید کلی حدس بزنید انجا قبلن چی بوده ایا روسپی خانه بوده سینما بوده همه چی حدس بزنید غیره مسجد.( امیدوارم و ارزوم دارم روزی برسه که هیچ مسجدی در ایران نباشد) در مورد دوم بستگی دارد که شما این دادگاه را در چه کشوری برگزار میکنید اگر در کشور قانونگرا باشد که هر دوی انها گناه کار هستند ولی اگر در کشوری اسلامی باشد و ان کشور اسلامی هم ایران اسلامی باشد با قوانین شعریت هیچ کدام مقصر نستند چون شما اول باید ببینید انها بکجا و به چه کسانی وصل هستندخدایی نکرده ولایتی نباشند خدایی نکرده حزب اللهی وووو….. نباشند بعد اگر از انها نبودند مثله دوم پیش میاید باید ببینید چقدر رشوه میدهند ایا فامیل هستند یا نه خلاصه در مورد دوم قوانین نقشی بازی نمیکنند

  4. بابک says:

    خسن آقا جون،
    اجازه بده نظر خودم رو فقط در مورد اولی بگویم: هر کسی در درجه اول موظف به حفظ آن چه متعلق به خودش است یا از آن استفاده می کند است. با این حساب حفظ مسجد در صورت تهدید پیاله فروشی بر عهده خداست و من و تو باید به فکر می کده باشیم. اگر فقط و فقط مسجد یا کلیسا یا هر مکان مذهبی مورد حمله قرار گرفت و می کده ها امن و امان بود، وظیفه انسانی ما هم کمک به خدا برای خنثی کردن بمب است.

پیام:

اجباری، نمایش داده نمی‌شود

Spam protection by WP Captcha-Free

اخبار و مطالب خواندنی